از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله نقل شده که فرمودند:
چون روز
قیامت شود خدا از براى طائفه اى از امتان من دو بال مى رویاند، پس با دو
بال خود از قبورشان به سوى بهشت برین پرواز مى کنند و در بهشت برین متنعّم
مى گردند و به هر سو که خواسته باشند مى روند. آنگاه خازنان بهشت به آنها
مى گویند آیا شما حساب قیامت را نداشتید که به این زودى به بهشت برین در
آمدید؟ مى گویند: ما نه موقف حساب و نه صراط و نه جهنّم را دیدیم و نه کسى
ما را از داخل شدن در بهشت منع نمود.
ملائکه به آنها مى گویند شما از
امّت کدام پیغمبر مى باشید؟ مى گویند: ما را از امت محمّد بن عبدالله مى
باشیم. ملائکه مى گویند: از امّت آن جناب تا کنون یک نفر هم وارد بهشت
نگشته است، شما مگر در دنیا داراى چه عمل بوده اید که به این سعادت نائل
گشتید؟ و بدون حساب وارد بهشت شدید؟
مى گویند ما در دنیا دو وظیفه را مراعات مى کردیم و خداوند هم بواسطه آنها ما را به این مقام رسانید:
یکى آن که در هر جاى خلوتى که بودیم خدا را فراموش نمى کردیم،
و او را ناظر به
احوال خود مى دانستیم و از ما عصیان و خلاف وظیفه اى صادر نمى شد.
و دیگر اینکه ما به مقدّرات حق راضى بودیم،
چون مى دانستیم هر چه از طرف او به ما برسد، صلاح ما در آن است
ملائکه به آنها مى گویند: سزاوار بودید که پیش از دیگران بدون حساب وارد شوید .
اسرار معراج پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)، ص 193ـ195
